In 1976 was ik 13 jaar en woonde ik in Zeeland, Scherpenisse om precies te zijn, op het eland Tholen, waar de zwarte kous hoogtij viert, dat was best wel uitdagend voor mij kan ik wel zeggen.
Mijn vader was schreeuwtherapeut, een soort goeroe van zijn tijd, ook best moedig in die omgeving.
Het gegeven dat mensen vastlopen en begeleiding zoeken om op een leuke manier verder te leven was voor mij een trigger; het ‘Dat wil ik later worden’ gevoel. Maar dan zonder de goeroe-status en zeker ook zonder de afhankelijkheid die ik ervaarde van mensen naar mijn vader toe. Bij en met hem kwam alles goed, leken ze te denken. Overigens was dat in ons eigen gezin niet gebleken, waardoor ik daar wat sceptisch over was..... Voor mij was hij geen goeroe, maar ‘gewoon’ mijn vader met zijn goede en minder goede kanten zoals iedereen.
Mijn leven ging verder met een lange tijd vooral overleven, ik was erg jong toen ik zelfstandig ging wonen en mede daardoor wilde het op school niet erg vlotten. Mijn tijd kwam later, rond mijn 30ste, toen ik mijn eerste bedrijf starte. Een autorijschool, jonge mensen vol plannen, zin om het leven te leven en de vrijheid van een auto te ervaren, dat leverde mooie gesprekken op. In de worsteling van het leren autorijden wordt de persoon erg zichtbaar. Hou je veel of weinig afstand, ben je bescheiden, te bescheiden of juist een beetje drammerig, ben je loyaal, aardig, laat je jezelf zien of blijf je liever onzichtbaar? Een paar voorbeelden die ik zag en gebruikte in gesprekken. Dat was verassend, leuk en speels om het zo te doen en gaf mij inzicht in verschillende mensen en mijn leerlingen vaak meer inzicht in zichzelf.
Op een gegeven moment was ik het zitten in de auto zat en werd het tijd voor een volgende stap.
Het moest dus iets met mensen zijn met de nadruk op het leuker, fijner en moeitelozer worden van het leven.
En het zelf doen, dat ook! Ik heb altijd geweten dat mensen dat kunnen, Zichzelf dragen. Het is mij immers ook gelukt, waarvan ik nu achteraf kan zeggen dat de weg ernaar toe mij gemaakt heeft tot wie ik ben en daar ben ik blij mee. Het was de strugle waard, wellicht niet allemaal nodig, maar het was er, ik kon het dragen en dat gaf vertrouwen.
Het is nooit erg om hulp te vragen, nooit! Maar geef jezelf niet uit handen, aan een therapeut, partner, vriend, werkgever of wie dan ook, want dan geef je je proces en de zoete beloning ook uit handen en dat zou jammer zijn! Bovendien kan een ander het niet voor je doen, dus zal de kwestie in de kern onopgelost blijven......! Sommige thema's kun je niet alleen maar met goede begeleiding doe en kan je het wel zelf!
Een van mijn favoriete uitspraken is: ‘iedereen kan (en moet) zijn eigen lot dragen’
Mijn weg ging verder, het eerste was Neuro Linguistisch Programmeren, ik werd master en co-trainer in de opleidingen, supergaaf en leerzaam, maar toch miste ik iets. De emoties werden niet helemaal meegenomen, veel werk in het hoofd uitgaande van dat alles maakbaar is. Ik ging op zoek naar een waardevolle aanvulling en dat was voor mij Emotional Freedom Technique; prachtig, het werd een persoonlijke blend van NLP en EFT en deze blend ontwikkelt zich steeds verder. Er kwam relatie en trauma therapie bij, opstellingen en vele andere workshops, trainingen, masterclasses, alles om de mens en haar drijfveren beter te begrijpen en beter te begeleiden naar dat Simpelweg leuke leven!
Een aantal jaar geleden kwam Human Design op mijn pad, ook weer zoiets, het pakte me. Ik bleek een projector te zijn; gevoelig, zien waar de schoen wringt, gericht op de ander. He he, eindelijk snap ik het, het was de beschrijving van wie ik ben en eindelijk voelde ik dat ik dat, mezelf, mocht zijn. Zoals iedereen dat mag. Dat maakt het leven zo leuk!!!
Human Design is een mooie tool om jezelf te begrijpen, hoe je kunt beslissen, waar en hoe je zou kunnen werken, met wie je het fijn kunt hebben, etc. Maar ook waar je op de goede weg bent en waar je wellicht kan bijsturen om meer in ‘alignment’ te komen met jouw unieke design.
Als je begeleiding zoekt is andere diepere, kennis en ervaring van de begeleider onontbeerlijk. Want op de momenten dat jij je design niet durft te leven, of simpelweg niet weet hoe, zit er altijd conditionering op de ‘lijn’ en dat haalt je weg bij jezelf, meestal veroorzaakt door trauma, groot of klein en dan zie je jezelf niet meer helemaal.
Kennis van trauma, overlevingssystemen, familiesystemen en hoe je daarmee kan werken is voor mij heel belangrijk bij al het werk dat ik doe met mensen en dus ook met Human Design. Mijn weg hier naar toe is daarom zo waardevol. Met mensen werken vraagt de vaardigheid om de hele mens te zien, en dat wat je ziet te duiden; het design, de pijn, de angst, het verleden en het verlangen.
Nu ik ruim 25 jaar verder ben en op verschillende manieren met de mens werk voel ik me die complete gids die de Projector (type Human Design)
hoort te zijn.
Ik heb het laatste jaar met veel plezier een uitgebreid boek geschreven over Human Design:
‘Dare to be Different‘ omdat daar in mijn ogen een belangrijke sleutel ligt, de moed om anders te zijn.
En daardoor Simpelweg Jezelf worden!
Human Design brengt je echter alleen iets als je er niet alleen kennis van neemt maar het ook daadwerkelijk gaat leven.
Dan zal je de beloning gaan ervaren. En daarom is er een bijbehorend werkboek in de maak, stap voor stap jezelf worden!
Wil je meer weten over mij, of de mogelijkheden die ik bied, nodig mij dan uit!
Simone Königs
* Gerbera staat voor opgewektheid, onschuld en loyaliteit 🥰
Reacties